Η Λιμνοθάλασσα Μεσολογγίου αποτελεί τη μεγαλύτερη ενιαία λιμνοθάλασσα της χώρας. Ταυτόχρονα, αποτελεί αναπόσπαστο τμήμα του μεγαλύτερου υγρότοπου της Ελλάδας και έναν από τους μεγαλύτερους και πλουσιότερους υγρότοπους της Μεσογείου τόσο σε αριθμό ειδών, όσο και σε αριθμό πληθυσμού κάθε είδους. Εντάσσεται στο «Εθνικό πάρκο λιμνοθαλασσών Μεσολογγίου-Αιτωλικού, κάτω ρου και εκβολών ποταμών Αχελώου και Ευήνου και νήσων Εχινάδων», στο οποίο περιλαμβάνονται λιμνοθαλάσσιες, χερσαίες και ποτάμιες εκτάσεις του νότιου τμήματος του Νομού Αιτωλοακαρνανίας, καθώς και το νησιώτικο σύμπλεγμα των Εχινάδων - περιοχές που διακρίνονται για τη μεγάλη βιολογική, οικολογική, αισθητική, επιστημονική, γεωμορφολογική και περιβαλλοντική τους αξία.
Λόγω της σπουδαιότητάς του το «Εθνικό Πάρκο» προστατεύεται από τη διεθνή Σύμβαση Ramsar, το δίκτυο Natura, Κοινοτικές Οδηγίες και την Ελληνική Νομοθεσία. Τμήματα του υγρότοπου έχουν χαρακτηριστεί «Διατηρητέα μνημεία της φύσης» και «Καταφύγια θηραμάτων», ενώ επίσης στον υγρότοπο περιλαμβάνονται το «Βιογενετικό Απόθεμα» του δάσους Φράξου, «Περιοχές προστασίας της φύσης» και «Περιοχές απόλυτης προστασίας της φύσης».
Αυτή την τόσο μεγάλης οικολογικής αξίας αλλά και αισθητικής ομορφιάς λιμνοθάλασσα καθώς και την ευρύτερη περιοχή με τις αλυκές επισκέφτηκαν μαθητές και μαθήτριες του Γυμνασίου Παναιτωλίου στις 8 και 9 Δεκεμβρίου 2014 στα πλαίσια των μαθημάτων της Χημείας και της Βιολογίας με τη βοήθεια του Κέντρου περιβαλλοντικής εκπαίδευσης Μεσολογγίου -Θέρμου. Οι μαθητές μας πληροφορήθηκαν, από τις υπεύθυνες του Κέντρου για την αξία της λιμνοθάλασσας, για τα είδη των οργανισμών που ζουν στο οικοσύστημά της, ενημερώθηκαν για τις παρεμβάσεις του ανθρώπου σε αυτήν και τους κινδύνους που διατρέχει, μελέτησαν από κοντά κάποια από τα πιο εμφανή προβλήματά της, εκτίμησαν την αξία του να διατηρηθεί όσο το δυνατόν αναλλοίωτος αυτός ο υγρότοπος , έκαναν ορνιθοπαρατήρηση με την βοήθεια του τηλεσκοπίου του Κ.Π.Ε Μεσολογγίου – Θέρμου, έγραψαν τις σκέψεις τους για το τι θα μπορούσε να γίνει στο μέλλον για την προστασία της, συνέθεσαν ποιήματα για χάρη της και τέλος θαύμασαν την ατέλειωτη ομορφιά της.